Counselor
Al jaren krijg ik de vraag waarom ik mijzelf een counselor noem en niet gewoon een coach. Dat heb ik heel bewust gedaan. En iedereen kon een deel van het antwoord laatst zien bij "Lubach'. Als je het niet gezien hebt kijk het dan nog maar even op de volgende link:
Er zijn te veel coaches. En door die veelheid aan coaches heb ik mijzelf een counselor genoemd. Niet om rebels te zijn ( nou misschien een heel klein beetje ). Een counselor is Iemand die je kunt inschakelen om met je mee te denken. Een raadgever, een spiegel, een luisterend oor, een wegwijzer, een leegloopplek of waar dan ook voor. Ik doe geen trajecten, geen intakes en ik noem mijzelf geen coach. Ik loop gewoon een stukje met je mee, we filosoferen met elkaar. En omdat ik ver van je af sta zie ik het vaak ook helderder en snel. Helderder dan jijzelf of een familielid, of zelfs een vriend. Want ook vrienden projecteren patronen in jullie relatie. Dus ik ben geen psycholoog en ook zeker geen vriend. Iets ertussenin dus. Heel vaak hebben we ook aan een sessie genoeg. Niet commercieel, maar wel heel efficiënt. En waarom doe ik dat beter dan anderen? Ik pretendeer dat niet. Ik doe dit gewoon al heel lang. Mijn opleiding is die tot sociotherapeut, tot psycho-sociaal begeleider. Dat is mijn basis. En dan loop ik al 30 jaar rond in deze wereld. Ik heb mijn eigen stijl. Nuchter, aandachtig en onbevangen. Als dat je past? Dan kan ik jou helpen. Anders niet. En dat is het probleem met al die wildgroei aan coaches. Hoe weet je nu of iemand bij je past? Ik heb overwogen me aan te sluiten bij branches, maar al snel zag ik dat het allemaal lulkoek was.
Ik voer mijn eigen koers. Geen verdiepingen en extra lege opleidingen, geen methodieken, geen specialisatie. Het maakt mij niet uit. Alles mag je bij me kwijt. En iedereen mag het bij me kwijt. En ik vaar gewoon stevig op mijn sterke kompas en jarenlange ervaring. En als ik zie dat je meer nodig hebt dan iemand die even meeloopt dan zeg ik dat. Want ik ga niet rommelen met jouw psyche.
Soms denk ik wel eens, ik stop er gewoon mee. Dan zie ik al die coaches weer langs komen. En dan denk ik, ik wil er niet bij horen. Vooral de speciale vrouwencoaches storen mij enorm. Ze stoppen vrouwen in een frame. Het frame tovert deze vrouwen om in pure slachtoffers, in plaats van ze voor vol aan te zien. Zwakke vrouwen die alle hulp van deze coaches kunnen gebruiken. Erg betuttelend. 'De beste versie van jezelf worden?' Schei nou toch eens uit met al die verschrikkelijke one-liners! En weet je....tegelijkertijd denk ik: 'Als dat helpt voor jou, dan is het toch goed?' Lubach kan zeggen wat ie wil, maar als het voor jou werkt, dan werkt het.
